รักที่ต้องชดเชย

‘อดีตเป็นสิ่งที่ไม่อาจลบเลือน’ ชายหนุ่มคิดในใจในขณะที่กำลังมองคลื่นทะเลที่ซัดเข้ามาในหาดทรายสีขาวนวล เสียงคลื่นที่กระทบฝั่งทำให้ ภัทร ชายหนุ่มวัยสามสิบสอง หวนนึกถึงอดีตของตนกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กคนนั้น…

        ‘พี่ภัทร’ เสียงใสของเด็กหญิงวัยหกขวบเรียกเขาเสียงเจื้อยแจ้ว

        ‘ว่าไงตัวเล็ก’ เขาตอบกลับพร้อมลูกหัวเด็กหญิง 

        ‘ทะเลสวยจังเลยค่ะ พี่ภัทรว่าทะเลนี้มันกว้างแค่ไหนกันเหรอคะ’ เด็กหญิงถามพร้อมใบหน้าที่สงสัยน่าเอ็นดู

        ‘เอ… พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ไว้พี่จะหาคำตอบให้น้ำแล้วกันนะ’

        ‘พี่ภัทรต้องสัญญานะคะ ว่าจะหาคำตอบมาให้น้ำให้ได้’ เด็กหญิงพูดพร้อมกับยกนิ้วก้อยขึ้นมา

        ‘ได้เลย! พี่สัญญา’ เด็กหนุ่มตอบพร้อมกับยกนิ้วก้อยเกี่ยวกับนิ้วก้อยของเด็กหญิงตัวน้อย ต่างคนต่างยิ้มให้กัน 

ภัทรไม่เคยลืมเด็กหญิงตัวน้อยคนนั้น เขาชอบเรียกเธอว่า ตัวเล็ก เพราะว่าเธอตัวเล็กกว่าเขา อีกทั้งอายุห่างจากเขาอยู่หลายปี ตอนนั้นเขาอยู่ชั้นประถมปลาย ส่วนเด็กสาวเพิ่งอยู่ชั้นประถมต้นเท่านั้น แม้จะผ่านมานานแล้ว แต่ภาพของเด็กหญิงตัวเล็กคนนั้นไม่เคยจางหายไปจากความทรงจำของเขาเลย 

        ‘ยังไม่ทันได้ให้คำตอบเลย ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ คงโตขึ้นเยอะเลย’ ชายหนุ่มถอนหายใจและมองคลื่นกระทบฝั่งต่อไป แต่พอยิ่งมองนานเข้า เมื่อเสียงคลื่นเริ่มดังขึ้น…ดังขึ้น…ดังขึ้นภายในหูของเขา เขาเริ่มสับสนและคิดว่าตนเองบ้าไปแล้วแน่ๆ เพราะเสียงคลื่นที่ได้ยินนั้นคล้ายกับเสียงปืน!

        ปัง! ปัง! ปัง! ภาพในอดีตเริ่มเข้ามาภายในใจของภัทรอีกครั้ง ภาพของเลือดที่นองพื้น เสียงหัวเราะอย่างสะใจ เสียงร้องไห้ของเด็กหญิงเริ่มดังขึ้นในหูของเขา 

        ‘อดีตเป็นสิ่งที่ลบเลือนไม่ได้ โดยเฉพาะอดีตที่เจ็บปวดที่สุด มันยิ่งฝังลึกลงในจิตใจ’ ภาพอดีตในครั้งนั้นไม่อาจหายไปจากใจของภัทร แม้จะผ่านมา20ปีแล้วก็ตาม ความรู้สึกผิดของเขายังก่อตัวอยู่ภายในใจเสมอ เขาจะต้องตามหาเด็กหญิงตัวเล็กให้เจอ เพื่อทำตามสัญญาและชดเชยความผิดที่เขาได้ทำลงไป…

เป็นยังไงกันบ้างคะ นวนิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เราตัดสินใจแต่งอย่างจริงจังครั้งแรก ส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านเรื่องแนวดราม่าอยู่แล้ว และเรื่องนี้ ต้องบอกเลยว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะตอนนอน อยู่ๆก็เกิดขึ้นมาในหัวตอนนั้นเลย แต่ยังไม่ได้เริ่มคิดพล๊อตหรือเริ่มเขียนแบบจริงจังจนวันนี้ในวันที่รู้สึกว่าตัวเองเอื่อยเกินไปแล้วนะ+มีอาการดิ่ง เครียด ร้องไห้ทุกวัน และมีคนบอกว่าการเขียนนิยายช่วยเราได้ เราเลยลองเริ่มเขียนพล๊อตนี้ดู 

นวนิยายเรื่องนี้เราได้รับแรงบันดาลใจมาจากเพลง ตัวละคร และละครที่เคยดูอีกด้วยรวมถึงคาแรคเตอของพระเอกเราก็พยายามหาแรงบันดาลใจจากนิยายหรือละครที่ชอบ (แต่งขึ้นมาเพื่อสนองneedตัวเองด้วยแหละ เพราะชอบอ่านนวนิยายที่พระเอกเป็นคนอบอุ่น อุ๊ย สปอยแล้ว1) 

หวังว่านวนิยายเรื่องนี้ผู้อ่านทุกๆคนจะชอบนะคะ ฝากเป็นกำลังใจให้เรากับนวนิยายเรื่องแรกนี้ด้วยนะคะ

ตัวละคร 

ธีรภัทร(ภัทร)หนุ่มนักธุรกิจ วันสามสิบสอง  เวลางานอาจดูเข้มงวด แต่จริงๆแล้วชายหนุ่มเป็นคนที่อบอุ่นและใส่ใจคนอื่นมากๆ แต่เพราะปมในใจและการอบรมจากผู้เป็นพ่อ จึงทำให้ชายหนุ่มไม่ค่อยแสดงออกในด้านอ่อนโยนมากนัก และเพราะอดีตที่เขาทำไว้กับใครคนหนึ่ง อดีตที่ไม่อาจลบล้างหรือแก้ไขได้  จึงทำให้เป็นปมในใจของเขาจนถึงตอนนี้

ธารน้ำ (น้ำ) หญิงสาววัย 26 ภายนอก ร่าเริงสดใส แต่ภายในแฝงด้วยความรู้สึกที่หวาดกลัวต่อความฝัน ฝันร้ายที่มาเยือนทุกๆคืน ความทรงจำที่หายไปในวัยหกขวบ แม้กระทั่งความทรงจำเกี่ยวกับพี่ชายที่แสนดีของเธอ

ป้าเพ็ญ ป้าของธารน้ำ เลี้ยงดูธารน้ำตั้งแต่พ่อแม่แม่ของธารน้ำเสียชีวิต

ธีรศักดิ์ (เพชร) พี่ชายแท้ๆของภัทร

อาทิตย์ พี่ชายข้างบ้าน เป็นเพื่อนเล่นกับธารน้ำตั้งแต่เธอย้ายมาอยู่กับป้า